We’ve updated our Terms of Use to reflect our new entity name and address. You can review the changes here.
We’ve updated our Terms of Use. You can review the changes here.

De Oude Man Zingt (voor Mamello)

by George M. Welling

/
1.
Als je suïcidaal bent en niet helemaal asociaal bent Spring dan nooit, nooit, nooit voor de trein Hang jezelf lekker op, of schiet een kogel door je kop Maar spring nooit, nooit, nooit voor de trein En ook al zou je het toch willen, neem dan tien keer liever pillen Het resultaat is uiteindelijk net zo fijn Heb je het helemaal gehad, gooi de broodrooster in bad Maar spring nooit, nooit, nooit voor de trein Is je leven een ruïne, spuit je lek met heroïne Maar spring nooit, nooit, nooit voor de trein Wil je ondanks alles dood, spring dan in een gracht of sloot Maar spring nooit, nooit, nooit voor de trein Sta je bij de overweg en heb jij dan juist de pech Dat een ander je vóór was, niet zo fijn En omdat hij er dus wel aanging, heeft jouw trein nu vertraging Dus spring nooit, nooit, nooit voor de trein Heb je je afscheidsbrief geschreven en wil je stoppen met dit leven Spring dan nooit, nooit, nooit voor de trein Is je zwart geld niet te witten en zie je het allemaal niet meer zitten Spring dan nooit, nooit, nooit voor de trein Het komt altijd ongelegen, het ontregelt de spoorwegen En ook de machinist vindt het bepaald niet fijn Wil je echt eens lekker botsen, spring in Spanje van de rotsen Maar spring nooit, nooit, nooit voor de trein Want de bussen staan nooit klaar, en dan wordt het: wachten maar En ik rook me de kanker in mijn longen En iedereen aan het bellen om het thuisfront te vertellen Het wordt later want er is er één gesprongen Al die rommel, al die bende en dat alleen om jouw ellende Spring dus nooit, nooit, nooit voor de trein Zoek je het einde definitief, wees dan ook eens positief En spring nooit, nooit, nooit voor de trein Probeer één keer in je leven een keer om anderen te geven Jouw einde hoeft geen ergernis te zijn Spring je morgen van een toren, zal je van mij geen klachten horen Maar spring nooit, nooit, nooit voor de trein En van mij mag dit ook wel, spring als Brood van een hotel Maar spring nooit, nooit, nooit voor de trein Ik gun iedereen zijn verzetjes, maar houd het nou toch netjes En spring nooit, nooit, nooit voor de trein
2.
Geen ruimte om te dansen, maar dat is geen bezwaar Want muzikanten drinken en hangen aan de bar Bespreken daar uitvoerig de trends van het circuit Hoe ging het gisterenavond, wie speelt er nu met wie Het lijkt wel een familie, iedereen kent iedereen Het is weer zondagavond in Café Marleen Maar gaat de band weer spelen dan is het ineens stil Er zijn veel andere kroegen, maar dat is het verschil Je moet het hier niet wagen je bek open te doen Als er iemand staat te zingen, dan houd je je fatsoen Want hier wordt echt geluisterd en dat weet iedereen Het is weer zondagavond in Café Marleen In de pauze op het plaatsje spreken drie broertjes Fries En de bekende zanger B. geeft blowend wat advies En daar vind je ook de drumster die schijnbaar altijd lacht En die heeft natuurlijk weer haar saxofonist meegebracht De gitarist met baseballpet kijkt weer eens om zich heen Het is weer zondagavond in Café Marleen De bassist in zijn artiestenpak, zijn teksten op papier Die lange met die bril en baard speelt meestal klavier De tweeling en de krullenbol, ze zijn er allemaal En hordes zangeressen, zelfs die uit Stadskanaal Gitaren gaan van hand naar hand, het blijft een fenomeen Het is weer zondagavond in Café Marleen We moeten weer naar binnen, de tweede set vangt aan Marleen verzamelt glazen en het bier vloeit uit de kraan Vanwege mogelijk overlast is het volume wat gedempt Maar dat heeft wie echt spelen wil volgens mij nooit echt geremd En na een derde setje zijn we er al doorheen Het is weer zondagavond in Café Marleen De muzikanten pakken in, wie werken moet gaat weg Wie morgenochtend vroeg op moet heeft meestal reuze pech Want in vreemde combinaties wordt er nu gemusiceerd En zo lang er gezongen wordt moeten kelen steeds gesmeerd Dan komt maandagochtend en je kan er niet omheen Het was weer zondagavond in Café Marleen Een ouder heer met een lange jas en een grote zwarte hoed Stapte een avond binnen en het beviel hem blijkbaar goed Nu mag hij soms zelfs meedoen, maar hij zingt en speelt zo slecht Maar hij schrijft wel eigen liedjes en die klinken best oprecht En eens in de twee maanden daar komt men wel doorheen Dus ik speel op zondagavond in Café Marleen ©2011 George Welling
3.
We woonden in een kak dorp Een kwartiertje van de zee Vaak ging ik naar de duinen En mijn gitaar ging altijd mee En dan speelde ik mijn Dylan Paul Simon en Cohen Met al die lappen teksten Die ik nog steeds van buiten ken En weer een paar jaar later Gingen we groepsgewijs Met zijn allen naar de duinen En iedereen had prijs De groep splitste in paartjes Er werd gezoend onder de zon Alleen trof ik vaak het meisje Dat zei dat ik niet zoenen kon Ik werd langzaam ouder Maar steeds kwam ik weer terug En dan kwam ik later thuis Met het zand nog op mijn rug Ik zou het echt niet weten Was het liefde, was het lust Maar het was altijd in de duinen Het was altijd aan de kust En als ik nu soms thuis kom Van een reis in ’t buitenland En het vliegtuig zet de landing in En ik zie het duinenzand Dan zie ik ons daar liggen Alsof de tijd al die tijd stil stond Toen wij de liefde deelden En je mij de liefste vond © 2010 George M. Welling
4.
Waarom heb ik kinderen, het is een bodemloze put Ze kosten bakken vol met geld en wat is eigenlijk het nut Als ze net geboren zijn heb je geen nacht meer rust Loop je als een zombie rond, volkomen uitgeblust Worden ze wat ouder, dan word je hun chauffeur En kunnen ze eenmaal fietsen, dan word je hun monteur Je brengt ze naar het voetbal, hockey of gymnastiek En iedere voorspeelavond luister je naar hun muziek En weer een paar later betaal je hun rijbewijs Dan lenen ze je auto en gaan ermee op reis De deuken en de krassen zijn nooit hun eigen schuld En als je hem weer terug krijgt is de tank nooit bijgevuld Dan gaat zo’n kind studeren wat je best verstandig lijkt Omdat iedere ouder wil dat zijn kind toch wat bereikt Maar student zijn en studeren dat is een groot verschil En als je daar iets over zegt wordt het ineens erg stil Ik heb lieve kinderen, laat duidelijk zijn We houden van elkaar en hebben het best fijn Maar ik heb ergens gelezen, per kind een half miljoen En soms denk ik dan wat ik daarmee had kunnen doen Als ik geen kinderen had gehad reed ik in een Porsche rond Dan woonde ik in Wassenaar, kocht ik kaviaar per pond Mijn vrouw had een Mercedes, zes keer per jaar op reis Dan woonden we niet in een huis, maar in een flink paleis Ik droeg enkel nog Armani, had een Rolex om mijn pols En was mijn Porsche stuk, nam ik gewoon de Rolls Ik had een tweede huis en ook een heel groot jacht Niet dat ik van varen houd, maar voor de status die het bracht Economisch is het simpel, het kan gewoon niet uit Begin je ooit aan kinderen, word je je leven uitgebuit Scheidt het sperma van het eitje, het is een oud verhaal Want anders krijg je nageslacht en dat plukt je zeker kaal. Mijn kinderen wachten nu op een allerlaatst couplet Waarin alles wat ik eerder zei weer wordt rechtgezet Maar deze ene keer sluit ik geen compromis Alles blijft zoals het was, het is zoals het is Ik heb lieve kinderen, laat duidelijk zijn We houden van elkaar en hebben het best fijn Maar ik heb ergens gelezen, per kind een half miljoen En soms denk ik dan wat ik daarmee had kunnen doen Waarom heb ik kinderen, het is een bodemloze put
5.
Veel te heet 03:00
De mussen vallen van het dak De honden staan te hijgen En zelfs in de schaduw Geen verkoeling te verkrijgen Een koptelefoon op ‘t hoofd Zodat mijn hersens binnen blijven En niet via mijn oren Als drab naar buiten drijven Refrein: Alles wat ik doe, leidt alleen tot zweet Dus ik doe lekker niets meer het is me veel te heet de zon heeft er echt zin in zet de boel in vuur en vlam het zand schroeide mijn voeten toen ik uit het water kwam ik doe voorlopig niets meer iedere stap is me te veel hier valt niet tegen te drinken ik heb al weer een droge keel met mijn baseball pet op verstopt onder een boom alles even rustig lekker langzaam, lekker loom het is hoogste tijd voor regen voor een goede donderklap voor even een fris windje en als het kan een beetje rap ©2011 George M. Welling
6.
Broertje 03:44
Toen mijn broertje uit de kast kwam Vond ik dat toch wel iets geks Niet dat ik niet van mannen houd Alleen niet voor de seks Maar hij was altijd heel open Over met wie hij het zo al deed Maar al zijn avontuurtjes Interesseerden mij geen reet Het was moeilijk voor mijn vader Hoewel hij progressief gelovig was Dat hij moest accepteren Dat zijn eigen zoon een homo was Hij moest naar een psychiater Die dikke rapportages schreef Maar de tekens waren helder Schaamhaar in mijn philishave Hij leidde een ruig leven Kende iedere nichten tent Want alles kon en alles mocht Aids was nog onbekend Misschien iets te lang doorgegaan Of niet goed opgepast Het virus heeft hem gevonden En volledig aangetast Het leek wel op een slagveld Vrienden stierven één voor één Hij heeft nog jaren doorgeleefd Door pillen op de been Maar hij is veel te jong gestorven Vermagerd tot op ’t bot Hij wilde niet meer verder Gaf zich over aan het lot Je broers kun je niet kiezen Ik was zijn keuze niet Mijn zuster stond steeds naast hem Toen hij ons verliet Zijn foto hangt bij mijn bureau Hij kijkt lachend me lachend aan Met bloemen en een knapzak Voorgoed op reis gegaan © 2011 George M. Welling
7.
De oorlog 01:50
Ik ben van ’53 Ik heb mijn hele jeugd gehoord Dat het in de oorlog erger was Ik kreeg een hekel aan dat woord Want ik kon geen honger hebben Hoogstens had ik trek In de oorlog hadden ze honger En dan hield ik maar mijn bek Ze zeiden oorlogshelden Waren de mensen van het verzet En door hun heldendaden Zijn veel mensen gered Dat het vaak de rooien waren Hebben ze mij niet verteld Als je mijn ouders mocht geloven Was iedereen een held Want iedereen had joden In de schuur of het achterhuis Verborgen voor de moffen Want dat was echt gespuis Dat het allemaal anders lag Heeft mijn wereldbeeld verstoord Want ze zijn bijna allemaal afgevoerd Bijna allemaal vermoord Want de meesten hielden zich gedeisd Het verzet was vrij beperkt En ook mijn vader was geen held Hij heeft gewoon gewerkt Van wat hij ons verteld heeft Was drie kwart echt onjuist Misschien heeft hij uit schaamte Het verleden opgekuist En ik, ik zal nooit weten Hoe het werkelijk is Als je jeugd je wordt afgepakt Door de geschiedenis Ik hoef me niet te verbergen Ik ben niemand kwijt geraakt Door de gruwelen van een oorlog Ik heb het niet meegemaakt ©2011 George M. Welling
8.
Het hoofd 02:34
We worden ermee geboren Opzij meestal twee oren Van voren ogen, neus en mond Van boven haar, bruin, zwart of blond Er is ook ruimte voor versiering Voor een oorbel of een piercing De ingang voor de drank en ooft Ik ben toch zo blij met mijn hoofd Hoe zou het zonder hoofd zijn Nooit meer roos of hoofdpijn Geen sombere gedachten Geen verlangens en geen klachten Maar het is toch geen gezicht en Hoe zou ik zo kunnen dichten De Here zij geloofd Voor het weer en voor mijn hoofd Lodewijk van Frankrijk Was rijk en zeer belangrijk Maar dat was snel verleden Toen ze zijn hoofd afsneden En ook Marie Antoinette Is niet in één stuk bijgezet Zonder dat ze werd verdoofd Ontdeed de beul haar van haar hoofd Johan van Oldenbarnevelt Heeft het ook niet naverteld Dat ’t hoofd van de romp gescheiden wordt Maar hij zei zelf al: “maak het kort” En ook St. Jan de Doper Kreeg te maken met de sloper Omdat Herodes het had beloofd Kreeg Salome zijn hoofd Mijn ootje en mijn lurven Ik zou best zonder durven Mijn handen en mijn voeten Desnoods als het zou moeten Mijn lid kan ik wel missen Hoewel het moeilijk wordt met pissen Maar ik word liever niet beroofd Van mijn wonderschone hoofd U snapt de strekking van dit lied Zonder hoofd, dat gaat echt niet Het is slecht voor je mimiek En zeker voor je zangtechniek Waarom dan zes coupletten Om dit uiteen te zetten? Omdat hiervoor is uitgeloofd De prijs van P.C. Hooft © 2011 George M. Welling
9.
Vier bomen 01:45
vier bomen rond het huis het huis waar ik in woon twee voor mijn beide dochters en eentje voor mijn zoon Dik twintig jaar geleden Zijn wij hier komen wonen In de tuin, die ooit een weiland was Plantten we toen wat bomen Een appel- en een perenboom In een tuincentrum gekocht Een esdoorn en een lijsterbes Zelf in het bos gezocht vier bomen rond het huis het huis waar ik in woon twee voor mijn beide dochters en eentje voor mijn zoon De appel- en de perenboom Gekozen om hun vruchten De lijsterbes voor de spreeuwen Om te rusten na hun vluchten De esdoorn was voorbestemd Tot gitaar te worden verbouwd Maar ik kan hem niet meer kappen Omdat ik er nu te veel van houd vier bomen rond het huis het huis waar ik verblijf maar als je de berk ook meetelt zijn het er dus vijf De bomen zijn nu huizenhoog En bloeien elke lente Maar wij zoeken naar een ander huis Want we hebben nu de centen Maar ik moet er niet aan denken Dat wie dan ook ons huis koopt Mijn bomen dan gaat kappen En mijn herinneringen sloopt vier bomen rond het huis maar nu U ernaar vraagt het zijn er ooit elf geweest maar de rest is omgezaagd © 2011 George M. Welling
10.
Vriendinnen van vroeger Ik zie ze nog altijd Zelfs zij die mij niet wilden Raakte ik niet kwijt Ze zijn nu wel wat ouder Het haar grijs of geverfd Maar ik blijf van ze houden Omdat vriendschap niet bederft De ene doet aan politiek De andere aan kunst Ze moeten veel vergaderen En er wordt ook veel geluncht In besturen, in de wetenschap Ze kwamen overal terecht Vriendinnen van vroeger Ze doen het niet zo slecht De meeste zijn nu moeder Trots op hun nageslacht En soms heeft dat zelf al weer Kinderen voortgebracht Vriendinnen van vroeger Die ik nog altijd mag Vertellen me verhalen Van oma’s oppasdag De binnenkant van ’t ziekenhuis Kennen ze allemaal Soms voor een geboorte Soms voor de röntgenstraal Soms voor het chirurgenmes Dat preventief wegsnijdt Vriendinnen van vroeger Getekend door de tijd Ze wonen nu overal Ook waar ik zelden kom Maar als ik ze weer zie Dan weet ik weer waarom Vriendinnen van vroeger Zijn soms nu net te dik Maar ik blijf van ze houden Tot mijn laatste snik ©2011 George M. Welling
11.
Ik was een kleine jonge, de kleinste van de klas Omdat mijn verjaardag pas eind augustus was We waren katholiek, dus alleen jongens op de school En omdat ik de kleinste was, moest ik altijd op goal We hadden thuis wel meiden, maar die telden niet echt mee Want je zusters zijn je zusters en ik had er dus twee Ik was een jaar of negen, misschien was ik nog acht Toen kregen we een juffrouw waar ik veel te veel aan dacht Misschien was ze al dertig, dat kon ik als kind niet zien Maar ik ging ineens mijn best doen, slechts tevreden met een tien Ze was een struise dame, aan alle kanten rond En ik kon maar niet begrijpen waarom ik haar zo spannend vond Refrein: Juffrouw Van Schaik, ach ik had nog geen idee Wat die dingen waren in haar decolleté Maar ik vond het intrigerend en ik was gefascineerd En zo werden het de jaren, dat ik het meeste heb geleerd Mijn vriendjes maakten grappen, ik begreep er weinig van Het ging vaak over neuken en hoe vaak een man dat kan Ik lachte maar wat mee, ach ik was nog zo naïef Ik was nog onbedorven en ik vond mijn juf zo lief Maar misschien was het een teken, misschien wel een symptoom Dat mijn juffrouw voorkwam in mijn eerste natte droom Nu ben ik jaren ouder, ik weet niet of zij nog leeft Maar ik wil haar toch bedanken voor het plezier dat ze me geeft Want we doen het in mijn dromen op zijn Russisch, Grieks of Frans En we gaan heftiger tekeer dan in Wolkers’ zijn romans En mocht ze niet meer leven dan is dit mijn monument Voor de allerliefste juffrouw die ik ooit heb gekend
12.
Zo’n mooie bruine kroeg Met een meisje op een kruk Die voor je zit te zingen Mijn avond kan niet stuk En wat ze zingt is Engels Of iets wat daar op lijkt En dat ze het echt meent Kan je zien aan hoe ze kijkt Refrein: Doe mij een portie wereldleed Begeleid op een gitaar Gezongen door een mooie meid Met prachtig lang stijl haar Die zwaar getormenteerde blik Waar zoveel pijn uit spreekt Je moet echt een hele harde zijn Als dan je hart niet breekt En haar stem is hees en helder Het gitaarspel niet zo slecht En allemaal eigen teksten Waar ze haar ziel in legt Hoeveel heb ik er nu gezien En voor hoeveel ook geklapt Ik zou het echt niet weten Ik ben er steeds weer ingetrapt Schenk mij er nog maar eentje in Ik ben al lang verkocht En vermoedt U soms cynisme Dan is dat slechts achterdocht © 2011 George M. Welling
13.
Ik heb namen uit mijn telefoon verwijderd En veel gebruikte nummers zijn gewist Het voelde als verraad aan onze vriendschap Alsof jullie niet worden gemist En ik zou liever morgen weer eens praten Op een fietstocht of een wandeling langs het strand Over alles en niets en over later Over het leven en desnoods over de krant Ik geloof niet wat me vroeger is verteld En ik betwijfel of jullie samen zijn En het geeft me ook geen troost te moeten weten Dat jullie voor altijd verlost zijn van de pijn Ik weet niet of het moeilijk is te sterven Ik weet niet wat een mens dan moet doorstaan Maar het leven heeft voor mij aan glans verloren Omdat we zonder jullie verder moeten gaan Het einde is voor iedereen hetzelfde Maar komt het naderbij dan zie je pas Dat het ook voor jou geldt en je vrienden En ik had liever dat dat niet zo was Wat groeit en bloeit zal ook verwelken En alles, dat leeft zal eens vergaan Dat gaat zo met alles, ook dit liedje Er komt altijd een einde aan © 2011 George M. Welling
14.
Mijn nichten en mijn neven Waar zijn ze toch gebleven We speelden op de kwekerij We gingen op logeerpartij We waren met zo velen Altijd één om mee te spelen Het was altijd genieten Maar ik had mijn favorieten Zeven tantes, zeven ooms Ze waren alle o zo rooms Dus ieder jaar weer reuze blij Weer een neef of nicht erbij De kleren van mijn neven Kregen een tweede leven Mijn nichten droegen jurken af Die een andere tante gaf Mijn ooms zaten te roken En alles werd besproken Ze vertelden schuine moppen Totdat opa ze liet stoppen Ooms en tantes in een kring Mijn opa ergens midden in Met mijn oma aan zijn zij Zat hij er als een stamhoofd bij Mijn neven en mijn nichten Ik zou ze graag verplichten Van waar ze nu ook wonen Één keer bijeen te komen Voor het huis op de Kapelweg En daarna ook weer snel weg Voor een borrel in De Witte En als we daar dan zitten Met een pilsje of een cola Heffen we het glas op opa Onze Pater Familias Zonder wie geen van ons er was Mijn vierdegraads verwanten Verspreid over het land en Sommigen ver daarbuiten Laat ons een keer besluiten Om wat ze voor ons waren In onze kinderjaren Één keer samen te komen Dan planten we een boom en We heffen dan de beker Voor opa, plantenkweker Die, als er een hemel is Met oma daar herenigd is ©2011
15.
Chorus: Begraaf me in Bevagna Als ik niet meer voor je zing Als de vogel is gevlogen Wil ik terug naar het begin Waar mijn ouders mij ooit maakten In een land hier ver vandaan Wil ik rusten in de aarde Als een echte Italiaan Doe de groeten aan Danillo Voor het moois dat hij me gaf De gitaar die hij mij maakte Die niet mee hoeft in mijn graf Laat Lex Koopman erop spelen Die het beter kan dan ik En laat Bonnie erbij zingen Met een echte countrysnik En groet ook de Spinuzza’s Die ik al zo lang ken Geef een peukje aan Viscenzo Als hij nog weet wie ik ben Ik zie hem nog altijd dansen Met iedere mooie vrouw Met zijn trefzekere passen En hij danste ook met jou Rijd nog een keer naar Foligno Langs de resten aquaduct En de fabriek van grote beelden Uit het verleden weggerukt En nog een keer terug naar Spello Aan de andere kant van ’t dal Waar ik me klem reed in de auto Wat ik nooit vergeten zal Brand wat kaarsen in Assisi Bij het een of andere beeld Ik ben niet echt gelovig Maar ik houd van ritueel Eet wat ijs in Monte Falco En drink daar ook wat wijn En kijk uit over de vlakte Waar ik dan voorgoed zal zijn © 2011 George M. Welling
16.
Anamnese 02:20
(Onkruid vergaat niet) Mijn handen hebben soms hun eigen mening En doen dan dingen die ik echt niet wil Mijn knieën zijn al jarenlang een puinhoop En ik heb een heel raar vlekje op mijn bil Als roker vrees ik zeker voor mijn longen Maar dat is dan wel mooi mijn eigen schuld Mijn hoofdhaar is al lang verdwenen En mijn darmen zijn constant met lucht gevuld Aan mijn nek is heel wat afgesleuteld En nu zit de boel met platen aan elkaar En dan heb ik ook nog psoriasis ’t doet niet zeer, maar het staat wel raar ik drink te veel en dus mijn lever werkt ook niet meer op volle kracht en dan ben ik nog gebeten door wat teken en dat heeft ook weinig goeds gebracht ik heb ook nog een kwaaltje aan mijn nagels maar daar is nog geen remedie voor en ik hoop dat ze ooit iets zullen vinden voor de pieptoon die ik soms hoor in mijn oor Gelukkig heb ik nog mijn eigen tanden Eerlijk gezegd, op eentje na En lopen gaat nog steeds zonder rollator En de viagra ligt verzegeld in de la Maar maak je om mij beslist geen zorgen Ik ben het ijs dat niet breekt maar slechts kraakt De krakende wagen die het langst loopt En het onkruid dat immers nooit vergaat De besten gaan het eerst is het gezegde En ik heb van mijn leven niet gedeugd Dus word ik zeker honderd twintig Met als straf het verlangen naar mijn jeugd © 2011 George M. Welling
17.
Ik zit hier wel te spelen, maar ik had liever een band Met een steengoede drummer als rotsvast fundament Die soms zijn drumstel geselt en andere keer weer streelt Die net zo lief met stokken als met de brushes speelt En ik wil ook een bassist, die hamert en die plukt Die vult en ook weer weglaat en een swingend stempel drukt En altijd met de drummer in een muzikaal gesprek De rest is onbelangrijk, al is ie knettergek Refrein: En ik wil ook een koortje, zodat alles beter klinkt Waar iedereen met passie zijn partijen zingt Hoeveel het er ook zijn, hoeveel vrouwen, hoeveel man Als zij maar zorgen dat ’t lijkt dat ik echt zingen kan Als zij maar zorgen dat ’t lijkt dat ik echt zingen kan En ik wil een gitarist met gevoel in iedere lick Eentje die echt spelen kan, niet zo’n amateur als ik Één met perfecte timing en met een mooi geluid Hoe hij leeft kan me niet schelen, ookal is ie aan de spuit En ook een toetsenist, het liefst met een B3 Die ‘m kan laten ronken en speelt met energie Da ga ik nummers schrijven zoals het eigenlijk hoort Waar het gaat om de muziek en niet langer om het woord. refrein Een viool, een mandoline en een accordeon Maar die mogen alleen meedoen bij een country song En heel soms wil ik strijkers bij een treurig lied Maar niet de hele tijd, ik ben goddomme Mozart niet En of ik blazers wil, daar ben ik nog niet uit Hoewel al dat koper heeft wel een vet geluid Maar zeker geen fanfare, dat wordt me veel te veel Dan heb je meteen carnaval en ik kom niet uit De Peel Maar ben je met zo velen verdien je dus geen cent Want dan moet je alles delen en dat ben ik niet gewend En iedereen heeft een mening en iedereen heeft gelijk Dus blijf ik liever solo, dat scheelt een hoop gezeik ©2011 George M. Welling
18.
De laatste keer dat ik haar zag was vreemd, surrealistisch Als het niet zo treurig was, was ’t zelfs humoristisch Of ze mij nog herkend heeft weet ik eigenlijk niet Ze keek met dode ogen, vol van een vreemd verdriet Ik heb haar handen gekust en zij streelde door mijn haar En ondanks alle afstand waren we zo dicht bij elkaar Het licht was uit, dat ooit zo helder scheen Het licht was uit, zij zat daar zo alleen haar lichaam was verlaten haar ogen zwarte gaten Het licht was uit Ze was maar een jaartje ouder en ik kende haar zo lang We hebben vaak gelachen en dat maakte het zo wrang Dat geen woord haar meer bereikte, alsof ik Chinees sprak Haar stem die ooit zo sterk was, nu toonloos en vlak Nooit meer lopen dooor de duinen, geen boom meer opgezet Nooit meer samen zingen, geen allerlaatst duet Ze is kort daarop gestorven, veel eerder dan verwacht En de afgelopen maanden heb ik veel aan haar gedacht Niet aan het trieste einde, maar aan de tijd daarvoor De tijd van altijd lachen, van voor ik haar verloor Als ik toen had geweten wat er allemaal komen ging Had ik het beter opgeslagen in mijn herinnering ©2011 George Welling
19.
Vrouwen 03:00
Ach mijn lieve Marianne Soms denk ik nog steeds aan haar En aan haar diepe bruine ogen We hielden zoveel van elkaar En in die ogen stond te lezen Hoeveel ze gaf om mij Maar ik ben licht dyslectisch Dus het was weer zo voorbij Refrein: Een vrouw vinden is niet moeilijk Het is een kwestie van geluk Maar een vrouw voorgoed te binden Dat is pas een echt kunststuk En toen viel ik voor Natascha Ach dat was een wilde meid Met haar raven zwarte haren Was ik haar toch zo weer kwijt Want ze bereed me als een ruiter En ik voelde me een paard Voor een stijlsprong van twee meter Wat mijn weigering verklaard En dan was er ook Conchita Met haar Spaanse temperament Ze was net als Spaanse peper En dat was ik niet gewend Want ze sprak de taal der liefde En die heb ik nooit geleerd Omdat er niets werd uitgesproken Is ze naar Spanje teruggekeerd En in Duitsland vond ik Birgit En ze was voor mij gemaakt Er was nooit een ander meisje Dat mij zo diep heeft geraakt Maar ze wilde mij inladen Bij haar ouders in Berlin Maar ik ben toch geen pakketje Dus dat had ik snel gezien Ik ben niet zo bijster snugger Daarin ben ik heel reëel En het zal wel aan mij liggen Want ik snap niet al te veel Maar om vrouwen te begrijpen Het gaat mij ver boven mijn pet En dus is het best wel logisch Dat het koud is in mijn bed © 2010 George M. Welling
20.
Beilen 03:11
Soms stopt de trein in Beilen en dan vraag ik me af De mensen die daar wonen, wonen die daar voor straf Is dit zo’n strafkolonie waar Drenthe vol mee is Zo’n kamp voor asocialen, zo’n soort gevangenis Want Beilen is niet echt rustiek Maar Beilen heeft een melkfabriek Ik heb het eens gegoogled en toen werd ik even stil De mensen die daar wonen, wonen daar uit vrije wil En al die mooie kampen zijn al jaren afgeschaft En al die brave Drenten zijn nergens voor bestraft En Beilen is best sympathiek, Want Beilen heeft een melkfabriek Beilen is al heel erg oud en men vond er zelfs een schat Ik hield alles voor mogelijk, maar zeker toch niet dat Je hebt er een notaris en een uitgeverij Er is zelfs een discotheek en een kinderboerderij Ja, Beilen is echt authentiek En Beilen heeft een melkfabriek Dus het is wel te begrijpen dat de trein daar soms ook stopt En misschien in de toekomst als Beilen zich ontpopt Stopt ook de Intercity, hoewel ik hoop van niet Omdat met al dat stoppen de reis niet echt opschiet Maar Beilen blijft toch magnifiek Want Beilen heeft een melkfabriek ©2011 George M. Welling
21.
Het water 02:50
Ik sta boven aan de straat en ik kijk weg van het water Van de melkfabriek in vol bedrijf Ik weet niet meer wat ik dacht, ik staarde in de verte Er straalt een vreemde wijsheid uit mijn lijf Alsof ik toen al wist wat er gebeuren zou Storm op til in het paradijs Met mijn blonde haar en mijn veel te korte broekje Hoewel de foto toont alleen het grijs Op die zelfde vaart heeft oom Dick me leren schaatsen Dat moet in drie-en-zestig zijn geweest Dat was die koude winter met auto’s op de Gouzee Ik was negen en het was een winterfeest Ik was stink jaloers op iedereen met Noren Want daarvoor hadden wij thuis nog geen geld Maar oom Dick liet me zien dat het kon op houten schaatsen En daardoor werd hij toen voorgoed mijn held Volgens mij was het een dinsdag, maar dat weet ik zelfs niet zeker Maar ik weet wel dat het net na ’t eten was Ik zag mijn oudste broer met de hoorn in zijn handen Terwijl ik tranen in zijn ogen las Ik zou van die avond eigenlijk alles moeten weten Maar veel is weg en hoe ik het ook probeer Om beelden op te roepen om het nog eens te beleven Het is verdwenen en het komt niet weer Soms sta ik aan de dijk en kijk ik over ’t water Als de kleine jongen die daar stond Die toen nog niet wist wat er ging gebeuren En het hele leven nog geweldig vond Toen mijn moeder is gestorven, is er iets kapot gegaan En het vertrouwen is nooit meer teruggekeerd Het naïeve optimisme, geloven in de toekomst Ik heb dat veel te jong al afgeleerd
22.
Het is feest in het dorp hier beneden De tafels staan op een rij Er wordt met z’n allen gegeten Met stokbrood en veel wijn erbij De schooljuf en de burgemeester De kapster en de garagist De slager, de bakker, de brandweer Niemand mag worden gemist Tijd is volstrekt onbelangrijk Alle winkels zijn dicht Ze zitten, praten en eten En lachen tot het laatste licht En ’s avonds speelt er een bandje Een drum en een accordeon En iedereen doet er een walsje En dan wou ik dat ik dat ook kon Om twaalf uur is er vuurwerk Want dat hoort bij een feest Er knallen nog flessen champagne En dan is het weer mooi geweest Het is nu tijd voor het afscheid Iedereen krijgt er een zoen En over een jaar, dat is zeker Zullen ze het weer over doen En ik als buitenstaander Ga waggelend terug naar mijn tent Je dacht even erbij te horen Terwijl je nu weer die vreemdeling bent Die rare meneer uit het noorden Die de taal spreekt maar niet dansen kan Ik denk dat ik dit jaar maar les neem Zodat ik dansen kan als iedere man ©2011 George M. Welling
23.
Vierentwintig uren in een auto En dan snel het tentje opgezet En dan kan het allemaal beginnen Het staat bekend als vakantiepret In een ligstoel aan het strand Tot je derde graads verbrandt En ’s avonds niet weet hoe je liggen moet En alles is hier gruwelijk duur Hoogstens één pils in de twee uur En die ene smaakt nog niet eens goed Refrein: Ik ga weer terug naar Grunnen Ik ben wel klaar hier met de kust Al die vlaggen al die ijsjes Bruine jongens, bruine meisjes Ik ga naar Grunnen, ik wil rust Aan het einde van de dag weer naar de camping Buurman heeft de barbecue al aan En heeft dus geen oog meer voor zijn koters Die elkaar met rackets ’t hoofd in slaan Totdat het gekrijs verstomt Als moeder tussen beide komt Met een opvoedende lel voor allebei In de schaduw is het koel De Fransen spelen jeu de boules Maar slechts één gedachte maakt me blij Hoe zou het nu zijn in het Noorden Hoe zou het gaan met iedereen Is de FC al weer begonnen Wie speelt er in Café Marleen Maar voorlopig zitten we nog hier Met dat rare Franse bier Want wijn daar krijg ik koppijn van Kikkers en slakken lust ik niet Maar ik wil mayo bij mijn friet En een portie droge worst als het even kan ©2011 George M.Welling

about

Dit zijn geen studio-opnames, maar demo's met her en der nog foutjes. De opbrengst is geheel voor de Mamello Cummunity Creche in Meloding, Zuid-Afrika. Maak 10 euro (of meer) over op rekening 5086199 tnv G.M. Welling onder vermelding van Mamello.

credits

released August 28, 2011

Alle liedjes geschreven en uitgevoerd door George M. Welling. Deze versie verschilt van de CD versie, waarop nog 1 nummer staat, waar ik de rechten niet over bezit. Dat is "Als je glimlacht" een bewerking van "When you're smiling".

De foto op de voorkant is van Reyer Boxem, gemaakt in december 2010.

license

all rights reserved

tags

about

George M. Welling Groningen, The Netherlands

Op mijn veertiende verjaardag kreeg ik een gitaar en daar is het allemaal misgegaan. Vele jaren en vele bandjes later besloot ik ineens om alleen nog maar Nederlandse liedjes te schrijven. Geniet ervan!
Sinds 2019 full time muzikant.

contact / help

Contact George M. Welling

Streaming and
Download help

Report this album or account

George M. Welling recommends:

If you like George M. Welling, you may also like: