Get all 9 George M. Welling releases available on Bandcamp and save 50%.
Includes unlimited streaming via the free Bandcamp app, plus high-quality downloads of Tegenwicht, Wassende Maan, Om Toch, Live bij het Radio Noord programma Twij Deuntjes veur Ain Cent en bij De Centrale, Wachten tot het over gaat, Verhalen, De Oude Man zingt uit Volle Borst (voor Mamello), De oude man zingt weer (voor Mamello), and 1 more.
1. |
Voor de trein
02:48
|
|||
Als je suïcidaal bent en
niet helemaal asociaal bent
Spring dan nooit, nooit, nooit voor de trein
Hang jezelf lekker op,
of schiet een kogel door je kop
Maar spring nooit, nooit, nooit voor de trein
En ook al zou je het toch willen,
neem dan tien keer liever pillen
Het resultaat is uiteindelijk net zo fijn
Heb je het helemaal gehad,
gooi de broodrooster in bad
Maar spring nooit, nooit, nooit voor de trein
Is je leven een ruïne,
spuit je lek met heroïne
Maar spring nooit, nooit, nooit voor de trein
Wil je ondanks alles dood,
spring dan in een gracht of sloot
Maar spring nooit, nooit, nooit voor de trein
Sta je bij de overweg
en heb jij dan juist de pech
Dat een ander je vóór was, niet zo fijn
En omdat hij er dus wel aanging,
heeft jouw trein nu vertraging
Dus spring nooit, nooit, nooit voor de trein
Heb je je afscheidsbrief geschreven
en wil je stoppen met dit leven
Spring dan nooit, nooit, nooit voor de trein
Is je zwart geld niet te witten
en zie je het allemaal niet meer zitten
Spring dan nooit, nooit, nooit voor de trein
Het komt altijd ongelegen,
het ontregelt de spoorwegen
En ook de machinist vindt het bepaald niet fijn
Wil je echt eens lekker botsen,
spring in Spanje van de rotsen
Maar spring nooit, nooit, nooit voor de trein
Want de bussen staan nooit klaar,
en dan wordt het: wachten maar
En ik rook me de kanker in mijn longen
En iedereen aan het bellen
om het thuisfront te vertellen
Het wordt later want er is er één gesprongen
Al die rommel, al die bende
en dat alleen om jouw ellende
Spring dus nooit, nooit, nooit voor de trein
Zoek je het einde definitief,
wees dan ook eens positief
En spring nooit, nooit, nooit voor de trein
Probeer één keer in je leven
een keer om anderen te geven
Jouw einde hoeft geen ergernis te zijn
Spring je morgen van een toren,
zal je van mij geen klachten horen
Maar spring nooit, nooit, nooit voor de trein
En van mij mag dit ook wel,
spring als Brood van een hotel
Maar spring nooit, nooit, nooit voor de trein
Ik gun iedereen zijn verzetjes,
maar houd het nou toch netjes
En spring nooit, nooit, nooit voor de trein
|
||||
2. |
Zondagavond Cafe Marleen
03:51
|
|||
Geen ruimte om te dansen, maar dat is geen bezwaar
Want muzikanten drinken en hangen aan de bar
Bespreken daar uitvoerig de trends van het circuit
Hoe ging het gisterenavond, wie speelt er nu met wie
Het lijkt wel een familie, iedereen kent iedereen
Het is weer zondagavond in Café Marleen
Maar gaat de band weer spelen dan is het ineens stil
Er zijn veel andere kroegen, maar dat is het verschil
Je moet het hier niet wagen je bek open te doen
Als er iemand staat te zingen, dan houd je je fatsoen
Want hier wordt echt geluisterd en dat weet iedereen
Het is weer zondagavond in Café Marleen
In de pauze op het plaatsje spreken drie broertjes Fries
En de bekende zanger B. geeft blowend wat advies
En daar vind je ook de drumster die schijnbaar altijd lacht
En die heeft natuurlijk weer haar saxofonist meegebracht
De gitarist met baseballpet kijkt weer eens om zich heen
Het is weer zondagavond in Café Marleen
De bassist in zijn artiestenpak, zijn teksten op papier
Die lange met die bril en baard speelt meestal klavier
De tweeling en de krullenbol, ze zijn er allemaal
En hordes zangeressen, zelfs die uit Stadskanaal
Gitaren gaan van hand naar hand, het blijft een fenomeen
Het is weer zondagavond in Café Marleen
We moeten weer naar binnen, de tweede set vangt aan
Marleen verzamelt glazen en het bier vloeit uit de kraan
Vanwege mogelijk overlast is het volume wat gedempt
Maar dat heeft wie echt spelen wil volgens mij nooit echt geremd
En na een derde setje zijn we er al doorheen
Het is weer zondagavond in Café Marleen
De muzikanten pakken in, wie werken moet gaat weg
Wie morgenochtend vroeg op moet heeft meestal reuze pech
Want in vreemde combinaties wordt er nu gemusiceerd
En zo lang er gezongen wordt moeten kelen steeds gesmeerd
Dan komt maandagochtend en je kan er niet omheen
Het was weer zondagavond in Café Marleen
Een ouder heer met een lange jas en een grote zwarte hoed
Stapte een avond binnen en het beviel hem blijkbaar goed
Nu mag hij soms zelfs meedoen, maar hij zingt en speelt zo slecht
Maar hij schrijft wel eigen liedjes en die klinken best oprecht
En eens in de twee maanden daar komt men wel doorheen
Dus ik speel op zondagavond in Café Marleen
©2011 George Welling
|
||||
3. |
||||
We woonden in een kak dorp
Een kwartiertje van de zee
Vaak ging ik naar de duinen
En mijn gitaar ging altijd mee
En dan speelde ik mijn Dylan
Paul Simon en Cohen
Met al die lappen teksten
Die ik nog steeds van buiten ken
En weer een paar jaar later
Gingen we groepsgewijs
Met zijn allen naar de duinen
En iedereen had prijs
De groep splitste in paartjes
Er werd gezoend onder de zon
Alleen trof ik vaak het meisje
Dat zei dat ik niet zoenen kon
Ik werd langzaam ouder
Maar steeds kwam ik weer terug
En dan kwam ik later thuis
Met het zand nog op mijn rug
Ik zou het echt niet weten
Was het liefde, was het lust
Maar het was altijd in de duinen
Het was altijd aan de kust
En als ik nu soms thuis kom
Van een reis in ’t buitenland
En het vliegtuig zet de landing in
En ik zie het duinenzand
Dan zie ik ons daar liggen
Alsof de tijd al die tijd stil stond
Toen wij de liefde deelden
En je mij de liefste vond
© 2010 George M. Welling
|
||||
4. |
Waarom heb ik kinderen
03:40
|
|||
Waarom heb ik kinderen, het is een bodemloze put
Ze kosten bakken vol met geld en wat is eigenlijk het nut
Als ze net geboren zijn heb je geen nacht meer rust
Loop je als een zombie rond, volkomen uitgeblust
Worden ze wat ouder, dan word je hun chauffeur
En kunnen ze eenmaal fietsen, dan word je hun monteur
Je brengt ze naar het voetbal, hockey of gymnastiek
En iedere voorspeelavond luister je naar hun muziek
En weer een paar later betaal je hun rijbewijs
Dan lenen ze je auto en gaan ermee op reis
De deuken en de krassen zijn nooit hun eigen schuld
En als je hem weer terug krijgt is de tank nooit bijgevuld
Dan gaat zo’n kind studeren wat je best verstandig lijkt
Omdat iedere ouder wil dat zijn kind toch wat bereikt
Maar student zijn en studeren dat is een groot verschil
En als je daar iets over zegt wordt het ineens erg stil
Ik heb lieve kinderen, laat duidelijk zijn
We houden van elkaar en hebben het best fijn
Maar ik heb ergens gelezen, per kind een half miljoen
En soms denk ik dan wat ik daarmee had kunnen doen
Als ik geen kinderen had gehad reed ik in een Porsche rond
Dan woonde ik in Wassenaar, kocht ik kaviaar per pond
Mijn vrouw had een Mercedes, zes keer per jaar op reis
Dan woonden we niet in een huis, maar in een flink paleis
Ik droeg enkel nog Armani, had een Rolex om mijn pols
En was mijn Porsche stuk, nam ik gewoon de Rolls
Ik had een tweede huis en ook een heel groot jacht
Niet dat ik van varen houd, maar voor de status die het bracht
Economisch is het simpel, het kan gewoon niet uit
Begin je ooit aan kinderen, word je je leven uitgebuit
Scheidt het sperma van het eitje, het is een oud verhaal
Want anders krijg je nageslacht en dat plukt je zeker kaal.
Mijn kinderen wachten nu op een allerlaatst couplet
Waarin alles wat ik eerder zei weer wordt rechtgezet
Maar deze ene keer sluit ik geen compromis
Alles blijft zoals het was, het is zoals het is
Ik heb lieve kinderen, laat duidelijk zijn
We houden van elkaar en hebben het best fijn
Maar ik heb ergens gelezen, per kind een half miljoen
En soms denk ik dan wat ik daarmee had kunnen doen
Waarom heb ik kinderen, het is een bodemloze put
|
||||
5. |
Veel te heet
03:00
|
|||
De mussen vallen van het dak
De honden staan te hijgen
En zelfs in de schaduw
Geen verkoeling te verkrijgen
Een koptelefoon op ‘t hoofd
Zodat mijn hersens binnen blijven
En niet via mijn oren
Als drab naar buiten drijven
Refrein:
Alles wat ik doe,
leidt alleen tot zweet
Dus ik doe lekker niets meer
het is me veel te heet
de zon heeft er echt zin in
zet de boel in vuur en vlam
het zand schroeide mijn voeten
toen ik uit het water kwam
ik doe voorlopig niets meer
iedere stap is me te veel
hier valt niet tegen te drinken
ik heb al weer een droge keel
met mijn baseball pet op
verstopt onder een boom
alles even rustig
lekker langzaam, lekker loom
het is hoogste tijd voor regen
voor een goede donderklap
voor even een fris windje
en als het kan een beetje rap
©2011 George M. Welling
|
||||
6. |
Broertje
03:44
|
|||
Toen mijn broertje uit de kast kwam
Vond ik dat toch wel iets geks
Niet dat ik niet van mannen houd
Alleen niet voor de seks
Maar hij was altijd heel open
Over met wie hij het zo al deed
Maar al zijn avontuurtjes
Interesseerden mij geen reet
Het was moeilijk voor mijn vader
Hoewel hij progressief gelovig was
Dat hij moest accepteren
Dat zijn eigen zoon een homo was
Hij moest naar een psychiater
Die dikke rapportages schreef
Maar de tekens waren helder
Schaamhaar in mijn philishave
Hij leidde een ruig leven
Kende iedere nichten tent
Want alles kon en alles mocht
Aids was nog onbekend
Misschien iets te lang doorgegaan
Of niet goed opgepast
Het virus heeft hem gevonden
En volledig aangetast
Het leek wel op een slagveld
Vrienden stierven één voor één
Hij heeft nog jaren doorgeleefd
Door pillen op de been
Maar hij is veel te jong gestorven
Vermagerd tot op ’t bot
Hij wilde niet meer verder
Gaf zich over aan het lot
Je broers kun je niet kiezen
Ik was zijn keuze niet
Mijn zuster stond steeds naast hem
Toen hij ons verliet
Zijn foto hangt bij mijn bureau
Hij kijkt lachend me lachend aan
Met bloemen en een knapzak
Voorgoed op reis gegaan
© 2011 George M. Welling
|
||||
7. |
De oorlog
01:50
|
|||
Ik ben van ’53
Ik heb mijn hele jeugd gehoord
Dat het in de oorlog erger was
Ik kreeg een hekel aan dat woord
Want ik kon geen honger hebben
Hoogstens had ik trek
In de oorlog hadden ze honger
En dan hield ik maar mijn bek
Ze zeiden oorlogshelden
Waren de mensen van het verzet
En door hun heldendaden
Zijn veel mensen gered
Dat het vaak de rooien waren
Hebben ze mij niet verteld
Als je mijn ouders mocht geloven
Was iedereen een held
Want iedereen had joden
In de schuur of het achterhuis
Verborgen voor de moffen
Want dat was echt gespuis
Dat het allemaal anders lag
Heeft mijn wereldbeeld verstoord
Want ze zijn bijna allemaal afgevoerd
Bijna allemaal vermoord
Want de meesten hielden zich gedeisd
Het verzet was vrij beperkt
En ook mijn vader was geen held
Hij heeft gewoon gewerkt
Van wat hij ons verteld heeft
Was drie kwart echt onjuist
Misschien heeft hij uit schaamte
Het verleden opgekuist
En ik, ik zal nooit weten
Hoe het werkelijk is
Als je jeugd je wordt afgepakt
Door de geschiedenis
Ik hoef me niet te verbergen
Ik ben niemand kwijt geraakt
Door de gruwelen van een oorlog
Ik heb het niet meegemaakt
©2011 George M. Welling
|
||||
8. |
Het hoofd
02:34
|
|||
We worden ermee geboren
Opzij meestal twee oren
Van voren ogen, neus en mond
Van boven haar, bruin, zwart of blond
Er is ook ruimte voor versiering
Voor een oorbel of een piercing
De ingang voor de drank en ooft
Ik ben toch zo blij met mijn hoofd
Hoe zou het zonder hoofd zijn
Nooit meer roos of hoofdpijn
Geen sombere gedachten
Geen verlangens en geen klachten
Maar het is toch geen gezicht en
Hoe zou ik zo kunnen dichten
De Here zij geloofd
Voor het weer en voor mijn hoofd
Lodewijk van Frankrijk
Was rijk en zeer belangrijk
Maar dat was snel verleden
Toen ze zijn hoofd afsneden
En ook Marie Antoinette
Is niet in één stuk bijgezet
Zonder dat ze werd verdoofd
Ontdeed de beul haar van haar hoofd
Johan van Oldenbarnevelt
Heeft het ook niet naverteld
Dat ’t hoofd van de romp gescheiden wordt
Maar hij zei zelf al: “maak het kort”
En ook St. Jan de Doper
Kreeg te maken met de sloper
Omdat Herodes het had beloofd
Kreeg Salome zijn hoofd
Mijn ootje en mijn lurven
Ik zou best zonder durven
Mijn handen en mijn voeten
Desnoods als het zou moeten
Mijn lid kan ik wel missen
Hoewel het moeilijk wordt met pissen
Maar ik word liever niet beroofd
Van mijn wonderschone hoofd
U snapt de strekking van dit lied
Zonder hoofd, dat gaat echt niet
Het is slecht voor je mimiek
En zeker voor je zangtechniek
Waarom dan zes coupletten
Om dit uiteen te zetten?
Omdat hiervoor is uitgeloofd
De prijs van P.C. Hooft
© 2011 George M. Welling
|
||||
9. |
Vier bomen
01:45
|
|||
vier bomen rond het huis
het huis waar ik in woon
twee voor mijn beide dochters
en eentje voor mijn zoon
Dik twintig jaar geleden
Zijn wij hier komen wonen
In de tuin, die ooit een weiland was
Plantten we toen wat bomen
Een appel- en een perenboom
In een tuincentrum gekocht
Een esdoorn en een lijsterbes
Zelf in het bos gezocht
vier bomen rond het huis
het huis waar ik in woon
twee voor mijn beide dochters
en eentje voor mijn zoon
De appel- en de perenboom
Gekozen om hun vruchten
De lijsterbes voor de spreeuwen
Om te rusten na hun vluchten
De esdoorn was voorbestemd
Tot gitaar te worden verbouwd
Maar ik kan hem niet meer kappen
Omdat ik er nu te veel van houd
vier bomen rond het huis
het huis waar ik verblijf
maar als je de berk ook meetelt
zijn het er dus vijf
De bomen zijn nu huizenhoog
En bloeien elke lente
Maar wij zoeken naar een ander huis
Want we hebben nu de centen
Maar ik moet er niet aan denken
Dat wie dan ook ons huis koopt
Mijn bomen dan gaat kappen
En mijn herinneringen sloopt
vier bomen rond het huis
maar nu U ernaar vraagt
het zijn er ooit elf geweest
maar de rest is omgezaagd
© 2011 George M. Welling
|
||||
10. |
Vriendinnen van vroeger
02:36
|
|||
Vriendinnen van vroeger
Ik zie ze nog altijd
Zelfs zij die mij niet wilden
Raakte ik niet kwijt
Ze zijn nu wel wat ouder
Het haar grijs of geverfd
Maar ik blijf van ze houden
Omdat vriendschap niet bederft
De ene doet aan politiek
De andere aan kunst
Ze moeten veel vergaderen
En er wordt ook veel geluncht
In besturen, in de wetenschap
Ze kwamen overal terecht
Vriendinnen van vroeger
Ze doen het niet zo slecht
De meeste zijn nu moeder
Trots op hun nageslacht
En soms heeft dat zelf al weer
Kinderen voortgebracht
Vriendinnen van vroeger
Die ik nog altijd mag
Vertellen me verhalen
Van oma’s oppasdag
De binnenkant van ’t ziekenhuis
Kennen ze allemaal
Soms voor een geboorte
Soms voor de röntgenstraal
Soms voor het chirurgenmes
Dat preventief wegsnijdt
Vriendinnen van vroeger
Getekend door de tijd
Ze wonen nu overal
Ook waar ik zelden kom
Maar als ik ze weer zie
Dan weet ik weer waarom
Vriendinnen van vroeger
Zijn soms nu net te dik
Maar ik blijf van ze houden
Tot mijn laatste snik
©2011 George M. Welling
|
||||
11. |
Juffrouw Van Schaik
03:35
|
|||
Ik was een kleine jonge,
de kleinste van de klas
Omdat mijn verjaardag
pas eind augustus was
We waren katholiek,
dus alleen jongens op de school
En omdat ik de kleinste was,
moest ik altijd op goal
We hadden thuis wel meiden,
maar die telden niet echt mee
Want je zusters zijn je zusters
en ik had er dus twee
Ik was een jaar of negen,
misschien was ik nog acht
Toen kregen we een juffrouw
waar ik veel te veel aan dacht
Misschien was ze al dertig,
dat kon ik als kind niet zien
Maar ik ging ineens mijn best doen,
slechts tevreden met een tien
Ze was een struise dame,
aan alle kanten rond
En ik kon maar niet begrijpen
waarom ik haar zo spannend vond
Refrein:
Juffrouw Van Schaik, ach ik had nog geen idee
Wat die dingen waren in haar decolleté
Maar ik vond het intrigerend en ik was gefascineerd
En zo werden het de jaren, dat ik het meeste heb geleerd
Mijn vriendjes maakten grappen,
ik begreep er weinig van
Het ging vaak over neuken
en hoe vaak een man dat kan
Ik lachte maar wat mee,
ach ik was nog zo naïef
Ik was nog onbedorven
en ik vond mijn juf zo lief
Maar misschien was het een teken,
misschien wel een symptoom
Dat mijn juffrouw voorkwam
in mijn eerste natte droom
Nu ben ik jaren ouder,
ik weet niet of zij nog leeft
Maar ik wil haar toch bedanken
voor het plezier dat ze me geeft
Want we doen het in mijn dromen
op zijn Russisch, Grieks of Frans
En we gaan heftiger tekeer
dan in Wolkers’ zijn romans
En mocht ze niet meer leven
dan is dit mijn monument
Voor de allerliefste juffrouw
die ik ooit heb gekend
|
||||
12. |
Een portie wereldleed
02:31
|
|||
Zo’n mooie bruine kroeg
Met een meisje op een kruk
Die voor je zit te zingen
Mijn avond kan niet stuk
En wat ze zingt is Engels
Of iets wat daar op lijkt
En dat ze het echt meent
Kan je zien aan hoe ze kijkt
Refrein:
Doe mij een portie wereldleed
Begeleid op een gitaar
Gezongen door een mooie meid
Met prachtig lang stijl haar
Die zwaar getormenteerde blik
Waar zoveel pijn uit spreekt
Je moet echt een hele harde zijn
Als dan je hart niet breekt
En haar stem is hees en helder
Het gitaarspel niet zo slecht
En allemaal eigen teksten
Waar ze haar ziel in legt
Hoeveel heb ik er nu gezien
En voor hoeveel ook geklapt
Ik zou het echt niet weten
Ik ben er steeds weer ingetrapt
Schenk mij er nog maar eentje in
Ik ben al lang verkocht
En vermoedt U soms cynisme
Dan is dat slechts achterdocht
© 2011 George M. Welling
|
||||
13. |
Namen uit mijn telefoon
01:56
|
|||
Ik heb namen uit mijn telefoon verwijderd
En veel gebruikte nummers zijn gewist
Het voelde als verraad aan onze vriendschap
Alsof jullie niet worden gemist
En ik zou liever morgen weer eens praten
Op een fietstocht of een wandeling langs het strand
Over alles en niets en over later
Over het leven en desnoods over de krant
Ik geloof niet wat me vroeger is verteld
En ik betwijfel of jullie samen zijn
En het geeft me ook geen troost te moeten weten
Dat jullie voor altijd verlost zijn van de pijn
Ik weet niet of het moeilijk is te sterven
Ik weet niet wat een mens dan moet doorstaan
Maar het leven heeft voor mij aan glans verloren
Omdat we zonder jullie verder moeten gaan
Het einde is voor iedereen hetzelfde
Maar komt het naderbij dan zie je pas
Dat het ook voor jou geldt en je vrienden
En ik had liever dat dat niet zo was
Wat groeit en bloeit zal ook verwelken
En alles, dat leeft zal eens vergaan
Dat gaat zo met alles, ook dit liedje
Er komt altijd een einde aan
© 2011 George M. Welling
|
||||
14. |
Neven en Nichten
02:08
|
|||
Mijn nichten en mijn neven
Waar zijn ze toch gebleven
We speelden op de kwekerij
We gingen op logeerpartij
We waren met zo velen
Altijd één om mee te spelen
Het was altijd genieten
Maar ik had mijn favorieten
Zeven tantes, zeven ooms
Ze waren alle o zo rooms
Dus ieder jaar weer reuze blij
Weer een neef of nicht erbij
De kleren van mijn neven
Kregen een tweede leven
Mijn nichten droegen jurken af
Die een andere tante gaf
Mijn ooms zaten te roken
En alles werd besproken
Ze vertelden schuine moppen
Totdat opa ze liet stoppen
Ooms en tantes in een kring
Mijn opa ergens midden in
Met mijn oma aan zijn zij
Zat hij er als een stamhoofd bij
Mijn neven en mijn nichten
Ik zou ze graag verplichten
Van waar ze nu ook wonen
Één keer bijeen te komen
Voor het huis op de Kapelweg
En daarna ook weer snel weg
Voor een borrel in De Witte
En als we daar dan zitten
Met een pilsje of een cola
Heffen we het glas op opa
Onze Pater Familias
Zonder wie geen van ons er was
Mijn vierdegraads verwanten
Verspreid over het land en
Sommigen ver daarbuiten
Laat ons een keer besluiten
Om wat ze voor ons waren
In onze kinderjaren
Één keer samen te komen
Dan planten we een boom en
We heffen dan de beker
Voor opa, plantenkweker
Die, als er een hemel is
Met oma daar herenigd is
©2011
|
||||
15. |
Als een echte Italiaan
02:50
|
|||
Chorus:
Begraaf me in Bevagna
Als ik niet meer voor je zing
Als de vogel is gevlogen
Wil ik terug naar het begin
Waar mijn ouders mij ooit maakten
In een land hier ver vandaan
Wil ik rusten in de aarde
Als een echte Italiaan
Doe de groeten aan Danillo
Voor het moois dat hij me gaf
De gitaar die hij mij maakte
Die niet mee hoeft in mijn graf
Laat Lex Koopman erop spelen
Die het beter kan dan ik
En laat Bonnie erbij zingen
Met een echte countrysnik
En groet ook de Spinuzza’s
Die ik al zo lang ken
Geef een peukje aan Viscenzo
Als hij nog weet wie ik ben
Ik zie hem nog altijd dansen
Met iedere mooie vrouw
Met zijn trefzekere passen
En hij danste ook met jou
Rijd nog een keer naar Foligno
Langs de resten aquaduct
En de fabriek van grote beelden
Uit het verleden weggerukt
En nog een keer terug naar Spello
Aan de andere kant van ’t dal
Waar ik me klem reed in de auto
Wat ik nooit vergeten zal
Brand wat kaarsen in Assisi
Bij het een of andere beeld
Ik ben niet echt gelovig
Maar ik houd van ritueel
Eet wat ijs in Monte Falco
En drink daar ook wat wijn
En kijk uit over de vlakte
Waar ik dan voorgoed zal zijn
© 2011 George M. Welling
|
||||
16. |
Anamnese
02:20
|
|||
(Onkruid vergaat niet)
Mijn handen hebben soms hun eigen mening
En doen dan dingen die ik echt niet wil
Mijn knieën zijn al jarenlang een puinhoop
En ik heb een heel raar vlekje op mijn bil
Als roker vrees ik zeker voor mijn longen
Maar dat is dan wel mooi mijn eigen schuld
Mijn hoofdhaar is al lang verdwenen
En mijn darmen zijn constant met lucht gevuld
Aan mijn nek is heel wat afgesleuteld
En nu zit de boel met platen aan elkaar
En dan heb ik ook nog psoriasis
’t doet niet zeer, maar het staat wel raar
ik drink te veel en dus mijn lever
werkt ook niet meer op volle kracht
en dan ben ik nog gebeten door wat teken
en dat heeft ook weinig goeds gebracht
ik heb ook nog een kwaaltje aan mijn nagels
maar daar is nog geen remedie voor
en ik hoop dat ze ooit iets zullen vinden
voor de pieptoon die ik soms hoor in mijn oor
Gelukkig heb ik nog mijn eigen tanden
Eerlijk gezegd, op eentje na
En lopen gaat nog steeds zonder rollator
En de viagra ligt verzegeld in de la
Maar maak je om mij beslist geen zorgen
Ik ben het ijs dat niet breekt maar slechts kraakt
De krakende wagen die het langst loopt
En het onkruid dat immers nooit vergaat
De besten gaan het eerst is het gezegde
En ik heb van mijn leven niet gedeugd
Dus word ik zeker honderd twintig
Met als straf het verlangen naar mijn jeugd
© 2011 George M. Welling
|
||||
17. |
Ik wil een band
03:36
|
|||
Ik zit hier wel te spelen, maar ik had liever een band
Met een steengoede drummer als rotsvast fundament
Die soms zijn drumstel geselt en andere keer weer streelt
Die net zo lief met stokken als met de brushes speelt
En ik wil ook een bassist, die hamert en die plukt
Die vult en ook weer weglaat en een swingend stempel drukt
En altijd met de drummer in een muzikaal gesprek
De rest is onbelangrijk, al is ie knettergek
Refrein:
En ik wil ook een koortje, zodat alles beter klinkt
Waar iedereen met passie zijn partijen zingt
Hoeveel het er ook zijn, hoeveel vrouwen, hoeveel man
Als zij maar zorgen dat ’t lijkt dat ik echt zingen kan
Als zij maar zorgen dat ’t lijkt dat ik echt zingen kan
En ik wil een gitarist met gevoel in iedere lick
Eentje die echt spelen kan, niet zo’n amateur als ik
Één met perfecte timing en met een mooi geluid
Hoe hij leeft kan me niet schelen, ookal is ie aan de spuit
En ook een toetsenist, het liefst met een B3
Die ‘m kan laten ronken en speelt met energie
Da ga ik nummers schrijven zoals het eigenlijk hoort
Waar het gaat om de muziek en niet langer om het woord.
refrein
Een viool, een mandoline en een accordeon
Maar die mogen alleen meedoen bij een country song
En heel soms wil ik strijkers bij een treurig lied
Maar niet de hele tijd, ik ben goddomme Mozart niet
En of ik blazers wil, daar ben ik nog niet uit
Hoewel al dat koper heeft wel een vet geluid
Maar zeker geen fanfare, dat wordt me veel te veel
Dan heb je meteen carnaval en ik kom niet uit De Peel
Maar ben je met zo velen verdien je dus geen cent
Want dan moet je alles delen en dat ben ik niet gewend
En iedereen heeft een mening en iedereen heeft gelijk
Dus blijf ik liever solo, dat scheelt een hoop gezeik
©2011 George M. Welling
|
||||
18. |
Het licht was uit
03:59
|
|||
De laatste keer dat ik haar zag was vreemd, surrealistisch
Als het niet zo treurig was, was ’t zelfs humoristisch
Of ze mij nog herkend heeft weet ik eigenlijk niet
Ze keek met dode ogen, vol van een vreemd verdriet
Ik heb haar handen gekust en zij streelde door mijn haar
En ondanks alle afstand waren we zo dicht bij elkaar
Het licht was uit, dat ooit zo helder scheen
Het licht was uit, zij zat daar zo alleen
haar lichaam was verlaten
haar ogen zwarte gaten
Het licht was uit
Ze was maar een jaartje ouder en ik kende haar zo lang
We hebben vaak gelachen en dat maakte het zo wrang
Dat geen woord haar meer bereikte, alsof ik Chinees sprak
Haar stem die ooit zo sterk was, nu toonloos en vlak
Nooit meer lopen dooor de duinen, geen boom meer opgezet
Nooit meer samen zingen, geen allerlaatst duet
Ze is kort daarop gestorven, veel eerder dan verwacht
En de afgelopen maanden heb ik veel aan haar gedacht
Niet aan het trieste einde, maar aan de tijd daarvoor
De tijd van altijd lachen, van voor ik haar verloor
Als ik toen had geweten wat er allemaal komen ging
Had ik het beter opgeslagen in mijn herinnering
©2011 George Welling
|
||||
19. |
Vrouwen
03:00
|
|||
Ach mijn lieve Marianne
Soms denk ik nog steeds aan haar
En aan haar diepe bruine ogen
We hielden zoveel van elkaar
En in die ogen stond te lezen
Hoeveel ze gaf om mij
Maar ik ben licht dyslectisch
Dus het was weer zo voorbij
Refrein:
Een vrouw vinden is niet moeilijk
Het is een kwestie van geluk
Maar een vrouw voorgoed te binden
Dat is pas een echt kunststuk
En toen viel ik voor Natascha
Ach dat was een wilde meid
Met haar raven zwarte haren
Was ik haar toch zo weer kwijt
Want ze bereed me als een ruiter
En ik voelde me een paard
Voor een stijlsprong van twee meter
Wat mijn weigering verklaard
En dan was er ook Conchita
Met haar Spaanse temperament
Ze was net als Spaanse peper
En dat was ik niet gewend
Want ze sprak de taal der liefde
En die heb ik nooit geleerd
Omdat er niets werd uitgesproken
Is ze naar Spanje teruggekeerd
En in Duitsland vond ik Birgit
En ze was voor mij gemaakt
Er was nooit een ander meisje
Dat mij zo diep heeft geraakt
Maar ze wilde mij inladen
Bij haar ouders in Berlin
Maar ik ben toch geen pakketje
Dus dat had ik snel gezien
Ik ben niet zo bijster snugger
Daarin ben ik heel reëel
En het zal wel aan mij liggen
Want ik snap niet al te veel
Maar om vrouwen te begrijpen
Het gaat mij ver boven mijn pet
En dus is het best wel logisch
Dat het koud is in mijn bed
© 2010 George M. Welling
|
||||
20. |
Beilen
03:11
|
|||
Soms stopt de trein in Beilen en dan vraag ik me af
De mensen die daar wonen, wonen die daar voor straf
Is dit zo’n strafkolonie waar Drenthe vol mee is
Zo’n kamp voor asocialen, zo’n soort gevangenis
Want Beilen is niet echt rustiek
Maar Beilen heeft een melkfabriek
Ik heb het eens gegoogled en toen werd ik even stil
De mensen die daar wonen, wonen daar uit vrije wil
En al die mooie kampen zijn al jaren afgeschaft
En al die brave Drenten zijn nergens voor bestraft
En Beilen is best sympathiek,
Want Beilen heeft een melkfabriek
Beilen is al heel erg oud en men vond er zelfs een schat
Ik hield alles voor mogelijk, maar zeker toch niet dat
Je hebt er een notaris en een uitgeverij
Er is zelfs een discotheek en een kinderboerderij
Ja, Beilen is echt authentiek
En Beilen heeft een melkfabriek
Dus het is wel te begrijpen dat de trein daar soms ook stopt
En misschien in de toekomst als Beilen zich ontpopt
Stopt ook de Intercity, hoewel ik hoop van niet
Omdat met al dat stoppen de reis niet echt opschiet
Maar Beilen blijft toch magnifiek
Want Beilen heeft een melkfabriek
©2011 George M. Welling
|
||||
21. |
Het water
02:50
|
|||
Ik sta boven aan de straat
en ik kijk weg van het water
Van de melkfabriek in vol bedrijf
Ik weet niet meer wat ik dacht,
ik staarde in de verte
Er straalt een vreemde wijsheid uit mijn lijf
Alsof ik toen al wist
wat er gebeuren zou
Storm op til in het paradijs
Met mijn blonde haar
en mijn veel te korte broekje
Hoewel de foto toont alleen het grijs
Op die zelfde vaart
heeft oom Dick me leren schaatsen
Dat moet in drie-en-zestig zijn geweest
Dat was die koude winter
met auto’s op de Gouzee
Ik was negen en het was een winterfeest
Ik was stink jaloers
op iedereen met Noren
Want daarvoor hadden wij thuis nog geen geld
Maar oom Dick liet me zien
dat het kon op houten schaatsen
En daardoor werd hij toen voorgoed mijn held
Volgens mij was het een dinsdag,
maar dat weet ik zelfs niet zeker
Maar ik weet wel dat het net na ’t eten was
Ik zag mijn oudste broer
met de hoorn in zijn handen
Terwijl ik tranen in zijn ogen las
Ik zou van die avond
eigenlijk alles moeten weten
Maar veel is weg en hoe ik het ook probeer
Om beelden op te roepen
om het nog eens te beleven
Het is verdwenen en het komt niet weer
Soms sta ik aan de dijk
en kijk ik over ’t water
Als de kleine jongen die daar stond
Die toen nog niet wist
wat er ging gebeuren
En het hele leven nog geweldig vond
Toen mijn moeder is gestorven,
is er iets kapot gegaan
En het vertrouwen is nooit meer teruggekeerd
Het naïeve optimisme,
geloven in de toekomst
Ik heb dat veel te jong al afgeleerd
|
||||
22. |
Feest in het dorp
03:07
|
|||
Het is feest in het dorp hier beneden
De tafels staan op een rij
Er wordt met z’n allen gegeten
Met stokbrood en veel wijn erbij
De schooljuf en de burgemeester
De kapster en de garagist
De slager, de bakker, de brandweer
Niemand mag worden gemist
Tijd is volstrekt onbelangrijk
Alle winkels zijn dicht
Ze zitten, praten en eten
En lachen tot het laatste licht
En ’s avonds speelt er een bandje
Een drum en een accordeon
En iedereen doet er een walsje
En dan wou ik dat ik dat ook kon
Om twaalf uur is er vuurwerk
Want dat hoort bij een feest
Er knallen nog flessen champagne
En dan is het weer mooi geweest
Het is nu tijd voor het afscheid
Iedereen krijgt er een zoen
En over een jaar, dat is zeker
Zullen ze het weer over doen
En ik als buitenstaander
Ga waggelend terug naar mijn tent
Je dacht even erbij te horen
Terwijl je nu weer die vreemdeling bent
Die rare meneer uit het noorden
Die de taal spreekt maar niet dansen kan
Ik denk dat ik dit jaar maar les neem
Zodat ik dansen kan als iedere man
©2011 George M. Welling
|
||||
23. |
||||
Vierentwintig uren in een auto
En dan snel het tentje opgezet
En dan kan het allemaal beginnen
Het staat bekend als vakantiepret
In een ligstoel aan het strand
Tot je derde graads verbrandt
En ’s avonds niet weet hoe je liggen moet
En alles is hier gruwelijk duur
Hoogstens één pils in de twee uur
En die ene smaakt nog niet eens goed
Refrein:
Ik ga weer terug naar Grunnen
Ik ben wel klaar hier met de kust
Al die vlaggen al die ijsjes
Bruine jongens, bruine meisjes
Ik ga naar Grunnen, ik wil rust
Aan het einde van de dag weer naar de camping
Buurman heeft de barbecue al aan
En heeft dus geen oog meer voor zijn koters
Die elkaar met rackets ’t hoofd in slaan
Totdat het gekrijs verstomt
Als moeder tussen beide komt
Met een opvoedende lel voor allebei
In de schaduw is het koel
De Fransen spelen jeu de boules
Maar slechts één gedachte maakt me blij
Hoe zou het nu zijn in het Noorden
Hoe zou het gaan met iedereen
Is de FC al weer begonnen
Wie speelt er in Café Marleen
Maar voorlopig zitten we nog hier
Met dat rare Franse bier
Want wijn daar krijg ik koppijn van
Kikkers en slakken lust ik niet
Maar ik wil mayo bij mijn friet
En een portie droge worst als het even kan
©2011 George M.Welling
|
George M. Welling Groningen, The Netherlands
Op mijn veertiende verjaardag kreeg ik een gitaar en daar is het allemaal misgegaan. Vele jaren en vele bandjes later besloot ik ineens om alleen nog maar Nederlandse liedjes te schrijven. Geniet ervan!
Sinds 2019 full time muzikant.
Streaming and Download help
George M. Welling recommends:
If you like George M. Welling, you may also like: