We’ve updated our Terms of Use to reflect our new entity name and address. You can review the changes here.
We’ve updated our Terms of Use. You can review the changes here.

Om Toch

by George M. Welling

/
1.
Zwart-wit 06:13
Zwart-wit De wereld was toen nog zwart-wit de kachel en de kolenkit Het kolenhok was buiten Een keer per jaar de kolenboer, dan gingen er kranten op de vloer Vitrage voor de ruiten Een buitenwijk van Amsterdam, waar mijn broertje ook ter wereld kwam En later ook mijn zusje De bakker met een bakfiets reed, Ik heitje voor een karwijtje deed Een kwartje voor een klusje Een Duitser was nog steeds een mof Mijn Opa’s Solex was een plof De wereld was veel kleiner Vakantie was uit logeren gaan Bij een oom en tante aan de Zaan Maar bij Opa was het fijner Want op zijn plantenkwekerij Deden we precies wat Opa zei Het leek soms bijna werken Je kreeg je zelfverdiende geld Dan in je handje uitgeteld En zondags braaf ter kerke En daarna als het even kon Met vader naar het stadion We liepen naar De Meer toe Pietje Keizer en Sjaak Zwart Ik kreeg meteen een Ajax hart Het wordt tijd dat ik dat weer doe De straat waar je nog spelen kon, voetbal en ’s zomers badminton Dan spanden we een netje Scouting was padvinderij, ’s zaterdags dan ging ik blij Naar de welpen met mijn petje En ’s avonds moesten we dan in bad, omdat ons huis geen douchecel had Was dat een teiltje in de keuken Moeder met de kappersschaar, scherpe shampoo in mijn haar Zodat mijn kop ging jeuken De pick-up werd aangezet, want we mochten laat naar bed Luis Prima stond te zingen Omdat het zaterdagavond was speelden we kaart in kamerjas Voordat we naar bed gingen Ik was nog klein maar ik vond het fijn, met de tram naar het Rembrandtsplein Om naar de Cineac te lopen En dan het Polygoon journaal , De stem van Philip Bloemendaal De wereld ging dan open Sputnik, de eerste satelliet, teevee hadden we thuis nog niet Wij keken bij de buren Woensdagmiddag met een groep bij de buren op de stoep Voor Pipo’s avonturen Stan en Ollie op het doek Ranja en Bastogne koek Maar Tarzan was het beste Een dierenfilm was ook wel mooi Maar liever zag ik toch cowboys Zo uit het Wilde Westen En de held van iedereen Dat was natuurlijk die John Wayne Maar voor sommige ook Elvis Meisjes vond ik erg vaag Wat neuken was, dat was de vraag Ik had een vriendje die dat wel wist De foto’s bij de cinema van dames voor de kamera Je hart sloeg dan wat rapper Eens in de maand een bijzondere dag, plaatjes kijken in De Lach Wachtend bij de kapper Pikante plaatjes van Bardot, de Beatles op de radio Er stond wat te gebeuren De pil en toen de minirok, de paus die zich te pletter schrok Op teevee de eerste kleuren Kennedy was al vermoord, de rust werd toen voorgoed verstoord Door wat we steeds meer zagen Oorlog en honger op de buis Vietnam, Biafra in je huis Ik begon mij af te vragen Waarom het niet meer simpel was Zoals toen mijn oma sprookjes las En waarom die dinsdagavond Niets nog langer wit en zwart Alles werd ineens keihard Langs het randje van de afgrond Niets meer zoals het was voor mij Mijn hele jeugd ineens voorbij Ik wou niet meer buiten spelen Geloven deed ik ook niet meer Voor mij geen kerk of Lieve Heer Met zijn loze rituelen Nu verlang ik soms weer terug Naar die straat bij de Linnaeusbrug Maar mijn kinderjaren Toen zwart zwart was en wit wit Johnny Engels ramde op zijn kit En mijn pa rookte sigaren Zwart-wit kinderjaren ©2012
2.
De Duinen 03:12
De duinen (een Haarlems lied) We woonden in een kak dorp Een kwartiertje van de zee Vaak ging ik naar de duinen En mijn gitaar ging altijd mee En dan speelde ik mijn Dylan Paul Simon en Cohen Met al die lappen teksten Die ik nog steeds van buiten ken En weer een paar jaar later Gingen we groepsgewijs Met zijn allen naar de duinen En iedereen had prijs De groep splitste in paartjes Er werd gezoend onder de zon Alleen trof ik vaak het meisje Dat zei dat ik niet zoenen kon De duinen, de duinen, de Noordzee, het strand De duinen, de duinen, en overal zat zand Ik werd langzaam ouder Maar steeds kwam ik weer terug En dan kwam ik later thuis Met het zand nog op mijn rug Ik zou het echt niet weten Was het liefde, was het lust Maar het was altijd in de duinen Het was altijd aan de kust En als ik nu soms thuis kom Van een reis in ’t buitenland En het vliegtuig zet de landing in En ik zie het duinenzand Dan zie ik ons daar liggen Alsof de tijd al die tijd stil stond Toen wij de liefde deelden En je mij de liefste vond © 2010 George M. Welling
3.
Maria 04:33
De duinen (een Haarlems lied) We woonden in een kak dorp Een kwartiertje van de zee Vaak ging ik naar de duinen En mijn gitaar ging altijd mee En dan speelde ik mijn Dylan Paul Simon en Cohen Met al die lappen teksten Die ik nog steeds van buiten ken En weer een paar jaar later Gingen we groepsgewijs Met zijn allen naar de duinen En iedereen had prijs De groep splitste in paartjes Er werd gezoend onder de zon Alleen trof ik vaak het meisje Dat zei dat ik niet zoenen kon De duinen, de duinen, de Noordzee, het strand De duinen, de duinen, en overal zat zand Ik werd langzaam ouder Maar steeds kwam ik weer terug En dan kwam ik later thuis Met het zand nog op mijn rug Ik zou het echt niet weten Was het liefde, was het lust Maar het was altijd in de duinen Het was altijd aan de kust En als ik nu soms thuis kom Van een reis in ’t buitenland En het vliegtuig zet de landing in En ik zie het duinenzand Dan zie ik ons daar liggen Alsof de tijd al die tijd stil stond Toen wij de liefde deelden En je mij de liefste vond © 2010 George M. Welling
4.
Het laatste gelukkige jaar We woonden op een brede weg Waar je nog op straat kon spelen De stoep was breed, waar je spelletjes deed We waren altijd met zovelen Auto’s waren er nog niet zoveel Mijn pa ging er soms eentje huren Zo’n oude VW en dan mocht iedereen mee En soms mocht je mee met de buren Refrein: Het laatste gelukkige jaar Het jaar dat ik net tien was Iedereen blij, alles koek en ei Toen het einde nog lang niet te zien was Als je van school kwam één kopje thee En dan meteen weer naar buiten Naar Sjakie of Ton, die ieder spel won Dan kon je naar je knikkers fluiten Maar af en toe hadden zij dan geen zin Dan speelde ik met de meisjes Elsbeth, Francien, mijn broer en sindsdien Ken ik ook touwtjesspringwijsjes Het was de tijd van nog voor de pil Wij waren thuis met z’n achten We waren niet rijk, maar als ik terug kijk Lijkt het of we toen altijd lachten Mijn vader en moeder al jaren getrouwd Nog altijd het vuur in de ogen Hier als bewijs in zwart-wit en grijs Wat foto’s, al zijn ze bewogen Je was rooms, joods of hervormd Dat maakte niets uit als we speelden Dat was geen bezwaar, zo dicht op elkaar Dat we lief en leed samen deelden Een paar jaar later zijn wij verhuisd Maar ik wil jullie toch laten weten Je raakt elkaar kwijt, zo gaat het altijd Maar ik ben jullie niet vergeten ©2015 George M. Welling
5.
Meester Kok 02:57
Meester Kok Meneren zonder vrouwen Neem nou meester Kok Mijn meester uit de zesde klas Die mij dat jaar door trok Die altijd een strikje droeg En altijd goed gekleed Een meneer zonder mevrouw Die in een grote auto reed Mijn moeder was gestorven En ik was het noorden kwijt Mijn geloof was ook verdwenen Ik voelde me misleid Maar dan was er onze meester Altijd rustig en gewoon Die mij weer de weg wees Op vriendelijke toon Refrein: Meester Kok, Meester Kok, Meester van de zesde klas Een meneer zonder mevrouw Maar met een chique boekentas Meester Kok, Meester Kok, Meester van de zesde klas Ze noemden hem een homo Maar ik wist niet wat dat was Erudiet en belezen Hij gaf ook Franse les Hij vertelde ons de mythen Hera en Hercules Hij heeft ons zo goed voorbereid Op alles wat nog kwam Begin zestiger jaren En het was in Amsterdam Een keer ging ik terug Maar het was te lang voorbij Alles was veranderd Niets was vertrouwd voor mij Ik heb hem een hand gegeven En hij keek me even aan En zei wat leuk dat je er bent En is weer weggegaan Meester Kok, Meester Kok, Meester van de zesde klas Ze noemden hem een homo Maar ik wist niet wat dat was Meester Kok, Meester Kok, Meester van de zesde klas Ze noemden hem een homo Hij wist niet meer wie ik was ©2015 George M. Welling
6.
Het water 03:11
Het water Ik sta boven aan de straat en ik kijk weg van het water Van de melkfabriek in vol bedrijf Ik weet niet meer wat ik dacht, ik staarde in de verte Er straalt een vreemde wijsheid uit mijn lijf Alsof ik toen al wist wat er gebeuren zou Storm op til in het paradijs Met mijn blonde haar en mijn veel te korte broekje Hoewel de foto toont alleen het grijs Op die zelfde vaart heeft oom Dick me leren schaatsen Dat moet in drie-en-zestig zijn geweest Dat was die koude winter met auto’s op de Gouzee Ik was negen en het was een winterfeest Ik was stink jaloers op iedereen met Noren Want daarvoor hadden wij thuis nog geen geld Maar oom Dick liet me zien dat het kon op houten schaatsen En daardoor werd hij toen voorgoed mijn held Volgens mij was het een dinsdag, maar dat weet ik zelfs niet zeker Maar ik weet wel dat het net na ’t eten was Ik zag mijn oudste broer met de hoorn in zijn handen Terwijl ik tranen in zijn ogen las Ik zou van die avond eigenlijk alles moeten weten Maar veel is weg en hoe ik het ook probeer Om beelden op te roepen om het nog eens te beleven Het is verdwenen en het komt niet weer Soms sta ik aan de dijk en kijk ik over ’t water Als de kleine jongen die daar stond Die toen nog niet wist wat er ging gebeuren En het hele leven nog geweldig vond Toen mijn moeder is gestorven, is er iets kapot gegaan En het vertrouwen is nooit meer teruggekeerd Het naïeve optimisme, geloven in de toekomst Ik heb dat veel te jong al afgeleerd © 2011 George M. Welling
7.
Mijn nicht 01:14
Mijn Nicht Ik heb een leuke foto daar zit ik met mijn nicht Ik was een jaar of zes met een lach op mijn gezicht Mijn nicht in een mooi jurkje kijkt ook vrolijk in de lens Het was eind jaren vijftig en alles ging naar wens Haar moeder en mijn moeder leken erg veel op elkaar En toen mijne was gestorven zocht ik troost bij haar Ik heb weer hard staan huilen toen ook zij het leven liet En over onze vaders praten wij liever niet We zijn nu in de zestig en zien elkaar soms nog Dan is zij weer dat meisje en ik dat kleine joch De glimlach is gebleven, Maar ook sporen van de tijd We zijn blij met wat we hebben, maar we zijn ook zo veel kwijt ©2015 George M. Welling
8.
Dat het zo heeft moeten gaan Ik zat bij je bed, je vocht om lucht Aan het einde van je vlucht Uitgeteerd en gebroken Van al het drinken en het roken En ik kijk je zwijgend aan Wat weemoedig en ontdaan Dat het zo heeft moeten gaan Je dagboek gelezen, niets begrepen Holle woorden, slecht geschreven En mijn blik wordt langzaam mistig Nu jij daar in je kist ligt Zie ik mijzelf daar vloekend staan Wat weemoedig en ontdaan Dat het zo heeft moeten gaan Het is klaar, het is gedaan Al je vrienden weggegaan De meeste even nagebleven Om te drinken op jouw leven Om nog één keer stil te staan Wat weemoedig en ontdaan Dat het zo heeft moeten gaan De koning is gevallen De stelling was onhoudbaar Jij zal niets meer schrijven Jij bent voor altijd klaar Je huis ontruimd, sporen gewist Als een soort van ramptourist Loop ik weer door de ruine Van schraal bier en nicotine Ik sluit de deur, een laatste traan Wat weemoedig en ontdaan Dat het zo heeft moeten gaan ©2016 George M. Welling
9.
Winter 02:43
Winter Een koude wind uit het oosten Snijdt me dwars door mijn jas ’t kon best wel gaan sneeuwen er staat al ijs op de plas En de pin in mijn botten Speelt weer op bij dit weer ’t is al jaren geleden maar ’t doet nog steeds zeer refrein: het geluk en de pret het is zo eenzaam in bed en de tijd kruipt voorbij en de vraag blijft voor mij is het beter zo dan het had kunnen zijn ben je nu echt gelukkig of is dat maar schijn ’t is weer tijd voor een tochtje en ondanks de kou draai ik soepel mijn bochtjes maar ik denk steeds aan jou hoe wij hier toen reden als een ijzer sterk paar ik vergeet nooit het beeld van de wind in jouw haar in de haard brand een vuurtje ‘k heb een glas in mijn hand tot in de kleine uurtjes pijnig ik mijn verstand ik was veertig jaar jonger maar ik weet hoe het is hoe dichter het einde hoe meer ik je mis © 2001 George M. Welling
10.
Voor Niemand 02:00
Voor niemand (for no one) De dag komt Je hoofd bonkt Ieder woord echoot voort In je hoofd Als zij weg wil Ze staat op Staat laat op Ze neeemt haar tijd Ze is bevrijd Zij heeft jou nu niet meer nodig En in haar ogen slechts leegte Geen spoor van liefde dat je las Loze tranen En liefde die voor eeuwig was Je wilt haar Bemint haar En als zij zegt het is voorbij Dan denk jij Ze heeft me nodig Jij blijft thuis Zij gaat uit Ooit had ze iemand Maar nu niemand Het maakt haar ook niets meer uit En in haar ogen slechts leegte Geen spoor van liefde dat je las Loze tranen En liefde die voor eeuwig was De dag komt Je hoofd bonkt En wat ze zei Het blijft je bij Jij zal haar nooit vergeten Paul McCartney Tr: George M. Welling ©2016
11.
Als zij kijkt door mijn ogen Als zij in mijn hoofd kruipt En dan kijkt door mijn ogen Wat ik liever niet wil Maar zij denkt alles te mogen Dan ziet ze meer dan ik Meer vormen en meer kleuren En vraagt ze zich hardop af Waarom ik altijd zo moet zeuren Refrein: Als zij kijkt door mijn ogen Hebben alle dingen zin Als zij kijkt door mijn ogen Sta ik pas aan het begin Van steeds weer een nieuwe lente, En altijd een nieuw lied Maar al zet ik ook mijn bril op Ik zie niet wat zij ziet De vogel die mij wakker maakt Ik hoor alleen de wekker Ze ziet het ongeboren kind Met mij als de verwekker Zij hoort het ongeschreven lied Dat ik nog ooit moet schrijven Zij voelt de koude winterwind En wil altijd bij me blijven Zij ziet het geluk om mij heen Dat ik ben vergeten Zij kijkt met nieuwe ogen De mijne zijn versleten Ze pakt mijn hand en neemt me mee Om mijn wereld te verkennen Ik probeer te kijken zoals zij Maar er is moeilijk aan te wennen Zij zegt dat ik te somber ben Dat ik beter moet kijken Dat alle dingen anders zijn En niet zijn wat ze lijken Maar ik heb haar ogen niet En al zou ik het wel willen Wij zien nooit hetzelfde Er blijven steeds verschillen ©2016 George M. Welling
12.
Katja (een Groningse tango) Toen ik hier pas kwam wonen Heb ik heel snel geleerd Men is hier positiever Dan elders wordt beweerd Want het is ja voor, het is ja na En ja er tussen in Ze zeggen echt bij alles ja En niet met tegenzin Neem nou Katja, dat was een schat ja Volgens mij het schierste wicht van heel de stad ja Ze was apadja, zeker niet plat ja Ja met Katja dan wist je wat je had ja De dames uit het noorden Staan niet bepaald bekend Om heur grote hartstocht Of om heur temperament Toch moet het gezegd Ze hebben één ding mee En dat is niet zo slecht Ze zeggen liever ja dan nee Ach die Katja, wat dacht je wat ja Die was zeker niet te vangen voor één gat ja Die zwerfkat ja, niet lang voordat ja Ik lag met haar te rollen op de mat ja Men spreekt hier over wichten Waar ik van meisjes spreek In liedjes en gedichten Zondags of door de week Het zijn soms niet de mooiste Soms zijn ze niet zo lief Maar ze hebben wel één voordeel Ze zijn zo positief Want neem nou Katja, had keuze zat ja Die wou de eerste keer meteen met mij in bad ja Die mij opvrat ja, en dat omdat ja Ik volgens haar een mooie knibbe had ja Mien poedie, mien laiverd Veur wel ik deur t vuur goa ’t ken mie niks verschelen Da’k hier al een uur stoa Ik heb pien in mien vouten Mor d’ knibbe vol sinten Omdat wie hier in rieg stoan Mit stadjers en mit Drìnten Want ja die Katja dat was een rat ja Zij ging er altijd tegenaan met wat ze had ja En als Katja weer aan je zat ja Dan was het kassa voor haar in de Nieuwstad ja En voor die Katja uit Petrograd, ja Stond er een file van Drenthe tot aan ’t wad, ja ©2014 George M. Welling
13.
De bedden 02:56
De Bedden In een bed in Rome na een audientie Zijn ze samen gekomen zonder enige preventie En negen maanden later in een ziekenhuis bed Heeft mijn moeder mij in Utrecht op de wereld neer gezet De bedden van mijn leven, waar ik droomde waar ik sliep Waar ik mij verstopte en om mijn moeder riep Een hele grote kamer vier bedden op een rij Een kleintje voor mijn broertje, een in de hoek voor mij Als ik onrustig wakker werd met mijn armen om mijn aap Dan hoorde ik hun adem en dan viel ik weer in slaap De bedden van mijn leven, waar ik droomde nooit alleen Waar ik mij veilig voelde met drie broers om me heen Mijn eerste eigen kamer, ik moest wennen aan het idee Alleen zijn in het donker, niemand droomt meer mee De dromen werden heftig want ik werd langzaam groot Blaadjes onder de dekens met plaatjes helemaal bloot De bedden in mijn leven, vlekken in het beddengoed Waar ik mezelf ontdekte zoals iedere jongen doet En toen ging ik studeren een kamer met een bed De meisjes die ik meenam, het was niet altijd pret Want ik was niet zo handig of zij hadden geen zin Soms een prachtig einde, soms niet eens een begin De bedden van mijn leven, alle vreugde, soms verdriet Als wie ik had gevonden mij net zo snel verliet Zij is bij mij gebleven en deelt nog steeds mijn bed Heeft me kinderen gegeven, een toekomst uitgezet De zorgen die we deelden, de liefde en de lust En 's nachts hoor ik haar adem en dat stelt me gerust De bedden van mijn leven, nog een laatste bed te gaan Om daar voor goed te rusten aan het eind van mijn bestaan En dan zijn er nog de bedden, waar ik liever over zwijg Omdat ik, vrees ik, anders een hoop gelazer krijg ©2016 George M. Welling
14.
De droefheid van het einde Waardoor jouw hart nog sneller slaat Ik zal het niet meer zijn Zoals de herfst naar winter gaat Zo gaat vreugde soms naar pijn Ik weet dat ik je nu al mis Maar gaan is jouw goed recht Omdat dit einde treurig is Is niet alles ineens slecht Want ik weet nog hoe goed het was Zolang het vlot nog dreef De zekerheid bestaat niet meer Alleen de twijfel bleef Verbaal geweld en jalouzie Het schelden, het krakeel Het zoeken naar een alibi Het werd gewoon te veel Een breuk die je niet lijmen kan Beloften zijn verscheurd het wordt nu tijd voor een nieuw plan Voordat er een ongeluk gebeurt Maar ik weet nog hoe goed het was Zolang het vlot nog dreef De zekerheid bestaat niet meer Alleen de twijfel bleef Wie mijn plaats nu innemen zal Het maakt me me echt niet uit We hebben onze kans verknald Vergooid, verloren en verbruid Ik dank je voor een mooie tijd Voor het moois dat er wel was Wat overblijft is wrok en spijt En op de ziel een nieuwe kras En ik weet nog hoe goed het was Zolang het vlot nog dreef De zekerheid bestaat niet meer Alleen de twijfel bleef Dit einde dat zo treurig is Is ook een nieuw begin Want tenzij ik mij vergis Heeft bidden en smeken toch geen zin ©2014
15.
Slaapliedje Morgen is er weer een dag Slaap nu, doe je ogen toe Geef je over aan de nacht Tijd om te rusten want je bent zo moe Niets is oneindig, geen verdriet, geen pijn Niets zal blijven, niet voor jou en niet voor mij Niets is voor de eeuwigheid, niet de liefde, niet de eenzaamheid Wij zijn hier maar even, alles gaat voorbij Morgen is er weer een dag Slaap nu, doe je ogen toe Vergeet de dingen die je dacht Tijd om te rusten want je bent zo moe Morgen is er weer een dag Nieuwe kansen voor een nieuw begin Begraaf je tranen in een lach Geef niet toe, maar ga er tegenin Niets is onwrikbaar, niets staat voor altijd vast Niets is onvervangbaar, het past zolang het past De aarde blijft draaien en niet plots achteruit Alles zal doorgaan als jij je ogen sluit Morgen is er weer een dag Slaap nu, doe je ogen toe Er wordt zoveel van jou verwacht Het is tijd om te rusten, want je bent zo moe ©2014/2017 George M. Welling

about

Tweede studio album van George M. Welling

credits

released March 24, 2018

Alle songs geschreven en uitgevoerd door George M. Welling met uitzondering van Voor Niemand, dat een bewerking is van For No One van de Beatles. Productie, mixen en alle keyboard partijen Bas Mulder. Mastering Michiel Cornelissen. Simone Leidelmeier: backing vocal op Maria. Flip de Regt: Weissenborn op De Bedden. Opgenomen in de Dunn Devil Studio, september 2017
Hoesfoto: Josephine Kurvers

license

all rights reserved

tags

about

George M. Welling Groningen, The Netherlands

Op mijn veertiende verjaardag kreeg ik een gitaar en daar is het allemaal misgegaan. Vele jaren en vele bandjes later besloot ik ineens om alleen nog maar Nederlandse liedjes te schrijven. Geniet ervan!
Sinds 2019 full time muzikant.

contact / help

Contact George M. Welling

Streaming and
Download help

Report this album or account

George M. Welling recommends:

If you like George M. Welling, you may also like: